Yolcu

Yolcu yolunda gerekti. Ilk adimdan bunu böyle bildim. Hem yola düseyim, hem durup yolcu hali-me bakayim, isin basinda bu türden bir ön hazirligim yoktu. Yolcu-olusumun farkinda olusumun bir riziko sayilabilecegini çok sonra akil ettim: Biri ötekini, ikisi biribirilerini kurutabilirlerdi: Göze aldim.Bunu önce “Dagar”da denedim: 1979-80. Bu kitabi belki o metinler hazirlamistir: Atesli, ama ham isler.“Yolcu”, bir “Yazi Ithaka'si”na dönüstü zamanla: Siiri, yaziyi, yazmayi, yazini, durusu ve yer de-gistirisi, yerini arayisi ve yitirisi konu edinen, kendi kendinden alinti yapmam tuhaf kaçmazsa: Bir tür entelektüel otobiyografi denemesi.