Yaralı Tavşanın Doktoru

O, kitap denilince korkuyordu. Ögretmeni kitap oku, diyordu. Babasi, annesi kitap oku, diyorlardi. Arkadaslari okuduklar kitaplari ballandira ballandira anlatiyorlardi. Onlara kiziyor, yerlerde tepiniyordu. Bana kitaptan söz etmeyiiin! Bana kitaptan söz etmeyiiin! diye bagiriyordu. Bikmis, usanmisti. Herkes, sanki onu üzmek için kitaptan söz ediyordu. Böyle zamanlarda kendini odasina atiyor, kapiyi kapatiyor, kimseyi içeri almiyordu. (Kitabin Içinden)