Yapıştırma Bıyık

"Deneme bir de bilgi kumkumasidir. Denemeci istese de, istemese de, yazisindan birtakim bilgiler fiskirir. Yazar sadece gördüklerini, duyduklarini ve okuduklarini yazar. Bu da bilginin ta kendisidir. En büyük bilgi kitabi ise yasamdir. Yasam yazarin önünde hasirciarnavut karpuzu gibi koskoca ve dopdolu durur. Yazarin onu kütletmesi, kütürdetmesi için biçagi eline alip yüregine saplamasi yetisir.Simdi geldik mi kendimizi terazilemeye. Benim için en degerli sey insan sevgisi, sanat sevgisidir. Denemelerimde onlari boyuna sahneye çikaririm. Aralikta zorbalarin, diktatörlerin yüzlerine kir düsürmeye de büyük özen gösteririm. Her zaman üstünde durdugum bir sanatçi vardir: Proust. Tiknefesin teki. Odasi, nemi çeksin diye mantar tabakalariyla doludur. Odasina kapanir, yatagina kurulur, yazilarini orada yazar. Kimi zaman, iki gün yerinden kipirdamadigi olur. Disarda, kapinin önünde de yardimcisi Bayan Céleste'in yüregi, 'Mösyö Proust öldü mü, ölmedi mi?' diye -çagrilmadan içeriye girmesi kesinlikle yasaktir- agziyla gögüs kafesi arasinda mekik dokur.Proust, 16 ciltlik Geçmis Zaman Ardinda'yi bitirdikten sonra: 'Artik ölebilirim' demistir. Öyle de olur. Romanin son noktasini kondurunca avucundaki can kusunu da uçurur. Bu, insana inanilmaz görünür. Ama gerçek sanatçi budur. Yarattigi sey kendi yasamindan önce gelir. Giderek, deneme bir de biçem demektir. Biçem, yani üslup yoksa, deneme de yoktur.(Tanitim Bülteninden)