Teslimiyetçilik Kader Değildir

Geçmise yönelik kronik bir bagimlilik içerisindeyiz. Geçmisten nasil yararlanabilecegimizi bilmiyoruz. Bu bagimlilik hepimizi zihinsel olarak muhafazakâr fosillere dönüstürüyor. Statükocu bunakliklar sebebiyle siyasal bilinçten arindirilmis bir din algisi kitlesellestirilmis ve kurumsallastirilmistir. Insa edici, onarici, yenileyici bir nostalji yerme; özlemden, duygusalliktan ibaret bir nostalji, bugünle, simdiyle iliski kurmamizi zorlastiriyor. Romantik, düssel saçmaliklar dinî duyarligin vazgeçilemez bir parçasi hâline geliyor, Edebiyat hayatimiz, toplumsal sorumluluk, direnis ve muhalefet sorumlulugu almadigi için edebî bir kuraklikla karsi karsiyayiz. Dinî hayatimiz ayrintilara, yüzeylere, biçimlere boguldugu için hayatî konulari tartismiyor, konusmuyoruz.