Şeref Bey Artık Burada Yaşamıyor

"... Ilk kez o odada karsilasmistik seninle. Ilk kez orada, artik yalnizca sen ve ben idik. Ve orasi senin için de siginakti. Biliyordum. Yalniz sen, benim bildigimi bilmiyordun. Tipki öteki bilmediklerin gibi. Sence yaklasilmaz bir yanim vardi. Beni 'soylu' bulurdun. Hep sanildigi gibi. Yakistirma soylularin sapik çekiciligine sen de kapilmistin. Çöküslerin görkeminden etkilenenlerdendin. Oysa görkem yoktu. Soyluluk yoktu. Kimi zaman eskinin artiklarindan kendilerine maskeler biçenlerin arasindan biri çikar, salt kendi yüzünü maske diye tasiyarak birkaç kusagin birden çarpikligini ve sapkinligini üstlenir. Böylece de bir çöküsün görkemini degil, ama kisilik yoksunu bir bitisin kirli alacasini sergiler..."