Şakird

"Ilk basta her sey harikaydi, son duraga geldigimi sanmistim. Huzurlu, iyi insanlardan kurulu bir toplum. Kimse kimseyi kirmiyordu, herkes neyi neden yaptigini biliyordu ve hepsinden önemlisi, ölümün bile bir anlami vardi. Ideallerden, hayallerden konusabiliyordum, daha güzel bir dünya umudundan. Ama büyünün bozulmasi uzun sürmedi. Sadece birkaç basit soru, cevap bulmayan ve sorulmasindan bile rahatsiz olunan. Tüm bu görkemli yapi aslinda iskambil kâgitlarindan kurulmustu. Ancak hiç rüzgâr estirmezsen ayakta durabiliyordu. Beynini kilitlersen, inancin temel dayanaklarini asla sorgulamazsan, düsünmek yerine kabul etmeyi içine sindirebilirsen. Ben sindiremedim. Sorulari sordum ve kâgitlar yikildi." Cemaat sirketlerinin isimleri, cirolari, okullarindaki ögrenci sayisi, Hocaefendi olarak anilan liderlerinin görüsleri: Ülkenin en güçlü Islami cemaati hakkinda bugüne kadar çok sey yazildi, söylendi. Ne var ki bu yapiyi olusturan insanlarin yasamlari, oradan yolu geçenlerin duygulari, düsünceleri hep bir sir olarak kaldi. Üniversite yillarinda Hizmet'i yakindan tanima firsati bulan Baris Müstecaplioglu, anilarindan hareketle kaleme aldigi bu romanda cemaatten insan manzaralarini paylasiyor okurlariyla. Hizmet'e katilmanin ve kopmanin nedenlerini irdelerken hem cemaate hem cemaatin disindaki dünyaya seslenerek, birbirlerine ve hayata farkli bir pencereden bakmayi öneriyor. Murat, Elif, Yusufçuk ve Ahmet'le birlikte bir yol öyküsü esliginde..