İlk Düşen Ak

Ömer Seyfettin, yasadigi dönemin geleneksel dil ve edebiyat anlayisina bagli kalmayan yenilikçi kisiligi ile düz yazimizin gelisme asamasinda büyük dönüsümler yaratti. "Tabii lisan, konusulan lisandir." ilkesi üzerinde inatla durarak yalin bir anlatim kurdu. Öykünün akisinda sagladigi hizlilik, olay kisi çevre baglantilarindaki dogallik ve en önemlisi ustalikla yarattigi yergi havasiyla bugün de canliligini koruyan eserler verdi. Döneminin eski dil begenisine saplanip kalan yazarlarini okunmaz duruma düsüren "zaman" onu hakli çikardi.