Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu

Bir hayâle, bir vehme, bir söze bütün bir ömür feda edilebilir mi? Peki ya karsilik beklemeden duyulan bir sevgiye? “Çocugum öldü dün” diye basliyor Bilinmeyen Bir Kadinin Mektubu… Acaba sevdiginden baska gözü hiçbir seyi görmeyen böyle bir kadinin neleri göze alabileceginin bir siniri var midir? Hele bir de bu kisi sevdigini herkesten daha iyi taniyorsa… Ve gene bu kadinin umursamaz, çapkin, eglenmeyi seven ama birini sevmek, ona baglanmak ve en önemlisi birinin kaderinden sorumlu olmak noktasinda güdük kalmis bir insani sevmesi ve onunla birlikte olmasi agir bir bedel karsiligi oluyorsa… Peki, böyle bir bedeli ödemeye deger mi? Bir yanda sayisiz gönül macerasi olan, ama sevgiyi, bagliligi yasama sansi belki de hiç gerçeklesmeyecek bir adam, diger yanda sevdigi kisi ugruna kendi hayatindan bile vazgeçen bir kadin… Melodrama yaklasan havasiyla biraz abartili gibi görünse de, Zweig'in akici ve güçlü anlatimiyla günümüzde artik yasanmasina pek de ihtimal verilmeyen geçmiste yasanan asklara bir agittir belki de bu güzel hikâye…